Το πιο κάτω, παρουσιάστηκε στην εκπομπή GoodLife, με τη δημοσιογράφο Αντωνία Πέτρου.
-Ποιες είναι οι δυσκολίες και ποιες οι επιπτώσεις από ένα διαζύγιο για τα παιδιά;
Η απόφαση για ένα διαζύγιο, είναι αρκετά δύσκολη για μια οικογένεια και συχνά διαταράσσει την ισορροπία εντός της οικογένειας. Παρόλα ατά, μακροπρόθεσμα όταν η επιλογή αυτή βοηθήσει τους γονείς να αντιμετωπίζουν καλύτερα την καθημερινότητά τους (κυρίως συναισθηματικά), τότε θεωρείτε μια καλή επιλογή και για τα παιδιά, καθώς θα υπήρχαν περισσότερες δυσκολίες σε μια οικογένεια με συχνές συγκρούσεις ή απουσία επικοινωνίας.
-Υπάρχει «ανώδυνος» τρόπος να το ανακοινώσεις στα παιδιά;
Ο πιο «ανώδυνος» τρόπος να ανακοινωθεί στα παιδιά είναι να βρίσκονται οι γονείς σε μια φάση αρκετά συνειδητοποιημένη και ώριμη. Το ύφος τους μπορεί να καθορίσει την ασφάλεια που θα νιώσουν μετέπειτα τα παιδιά πως δεν πρόκειται για εγκατάλειψη, ούτε για τη δημιουργία ενός πεδίου μάχης.
-Πώς το ανακοινώνουμε στα παιδιά;
Δεν έχει σημασία ποιος και πότε πήρε την απόφαση. Αυτά είναι θέματα που αφορούν αποκλειστικά το ζευγάρι και τη σχέση του ζευγαριού. Οι γονείς οφείλουν να μιλήσουν μαζί στα παιδιά και να ανακοινωθεί ο χωρισμός ως μία κοινή κατάληξη/απόφαση που είχαν. Τονίζεται πως δεν θα χάσουν κανένα από τους δύο και πως οι γονείςι τους θα συνεχίσουν να είναι γονείς τους με τον ίδιο τρόπο, αν και θα υπάρχουν πλέον δύο σπίτια για αυτούς. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να τονιστεί πως δεν επηρεάστηκαν από τα παιδιά για τη λήψη αυτής της απόφασης. Ήταν εξ’ ολοκλήρου μια δική τους απόφαση.
-Τι κάνουμε όταν τα παιδιά «φορτώνονται» την ευθύνη του χωρισμού και πως το αντιμετωπίζουμε;
Να αντιστρέψω λίγο την ερώτηση. Τι κάνουμε όταν τα παιδιά νιώθουν υπόχρεα στους γονείς τους, οι οποίοι αποφασίζουν να συγκατοικούν αποκλειστικά και μόνο εξαιτίας τους (παιδιά); Φράσεις γνωστές όπως: «Αν δεν είχαμε εσένα, εγώ θα έκανα τα όνειρά μου πραγματικότητα, δεν θα άντεχα όλα αυτά τόσα χρόνια», ή «Να ευχαριστάς το παιδί μας που ακόμη σε ανέχομαι». Ένα διαζύγιο, το οποίο έρχεται από ώριμους και συνειδητοποιημένους γονείς, είναι πιο εύκολο να το διαχειριστεί ένα παιδί, χωρίς να νιώσει υπεύθυνο.
-Σε ξεσπάσματα παιδιών μετά τον χωρισμό, πως αντιδρά ο γονιός;
Το διαζύγιο είναι μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή του παιδιού, και άρα είναι αναμενόμενο πως θα αλλάξει η ρουτίνα των παιδιών. Ίσως κοιμούνται πιο δύσκολα, είναι πιο επιθετικά, υπακούουν λιγότερο, και άλλες συμπεριφορές ανάλογα με ηλικιακά στάδια. Το πιο σημαντικό, είναι να υπάρχουν όσο το δυνατό κοινά όρια και κανόνες από τους δύο γονείς, χωρίς να φαίνεται το διαζύγιο ως ένας τρόπος να χειριστεί το παιδί τους γονείς, υλικά ή συναισθηματικά. Δεν είναι απαραίτητο ότι όλα τα παιδιά θα περάσουν μια περίοδο πένθους. Δεν είναι υποχρεωτικό να κλαίνε τα παιδιά ή να αλλάζουν συμπεριφορά. Κάποιες φορές, μπορεί να τους ανακουφίζει ένας χωρισμός. Εντούτοις, όταν υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές, καλό θα ήταν να μην απαγορεύονται.
-Τι γίνεται όταν ο ένας γονιός προχωρήσει τη ζωή του με άλλον/άλλην σύντροφο;
Το καλύτερο είναι να μην παρουσιαστεί αμέσως στο παιδί. Καλό θα ήταν να υπάρχει απόσταση μεταξύ των αλλαγών, ώστε να μπορεί πιο εύκολα το παιδί να διαχειρίζεται τις καταστάσεις. Όσο πιο ξεκάθαρα είναι τα όρια μεταξύ των γονιών, αλλά και η απόστασή τους παράλληλα, τόσο πιο εύκολα θα γίνει αποδεκτός ένας νέος σύντροφος. Όταν αναφέρομαι σε σταθερότητα ορίων μεταξύ των γονιών, εννοώ ότι από τη στιγμή που ανακοινώνεται ο χωρισμός, δεν γίνεται να υπάρχουν οικογενειακές συναντήσεις και τραπέζια και γλέντια. Αυτό μπερδεύει το παιδί. Όπως επίσης, πολλές φορές όταν υπάρχουν αυτές οι οικογενειακέ συναντήσεις, περιορίζονται μετά τη γνωριμία ενός τρίτου συντρόφου, κάτι το οποίο κάνει το παιδί να αντιμετωπίζει τον άλλο σύντροφο ως εχθρό απέναντι στην οικογένειά του. Όλα χρειάζονται το χρόνο τους.
-Ένα άσχημο διαζύγιο, μπορεί να τραυματίσει ανεπανόρθωτα ένα παιδί αργότερα στην ενηλικίωση;
Το διαζύγιο, όπως ήδη αναφέρθηκε είναι μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή του παιδιού, αλλά και ολόκληρης της οικογένειας. Μάλιστα πολλές φορές συνοδεύεται με έντονο στρες, όπως και η κάθε αλλαγή. Πολλές φορές το στρες είναι προάγγελος πολλών ψυχολογικών συμπτωμάτων. Παρόλα αυτά, το στρες υπάρχει παντού, όπως επίσης αλλαγές στη ζωή μας υπάρχουν πολλές. Δεν είναι θέμα το διαζύγιο αυτό καθ’ αυτό, αλλά ο τρόπος διαχείρισης του από τους γονείς. Αν οι γονείς παραμένουν ανώριμοι και εγωιστές, τότε ναι, υπάρχει πιθανότητα τα παιδιά να τραυματιστούν ψυχικά ή να κλειστούν συναισθηματικά ή να αποφεύγουν γενικότερα συναισθήματά τους, ακόμα και με αυτοκαταστροφικούς τρόπου. Στο σημείο αυτό, επαναλαμβάνω και πάλι πως όλα αυτά δεν είναι αποτέλεσμα του χωρισμού αυτού καθ’ αυτού, αλλά του τρόπου αντιμετώπισής του. Η κάθε αλλαγή, πολλές φορές, όταν είναι πολύπλοκη και δύσκολη έχει τις πάραπάνω επιπτώσεις.
Comments